و شعر مرا به همان جایی میرساند
که تماشای فیلم، تو را.
دعوا میان غلظت کافئین و نیکوتین نیست
همانطور که کلمات و پلانها بحثی با هم ندارند
ماجرا منم
که با هر پک، با هر تماشا به خاطرت میآیم
به خاطر تو
که در هر جرعه در هر صفحه
با منی
حالا مرا ببوس
تا کشتزارهای آفریقا و آمریکا را
تاریخ ادبیات جهان را
و هالیوود را
کناری بگذاریم
تا تمام قصه میان دو لب، رخ بدهد
با دوربینهای خاموش
و شاعران مرده
و کشاورزان بیکار
بگذار یک جهان
معطل بماند
تا من تو را ببوسم، تو مرا
#سارا_کنعانی